Τις προάλλες έπεσε στα χέρια μου κάποιο μυθιστόρημα (θα προτιμούσα να μην επεκταθώ σε τίτλο και συγγραφέα). Όταν, όμως, διαβάζω λογοτεχνία (όρος για τον οποίο υπάρχουν διφορούμενες απόψεις) βγαίνει η φιλόλογος από μέσα μου και κρίνω τα πάντα. Σε γενικές γραμμές η πλοκή μ' άρεσε. Αλλά, ρε φίλε, μυθιστόρημα γράφεις όχι άρθρο σε εφημερίδα. Δώσε καμιά περιγραφή, καμιά λεπτομέρια. Δώσε λίγη αγωνία στον αναγνώστη. Όλη η ροή των γεγονότων ήταν ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε! Για πότε έμαθα ό,τι έγινε στο παρελθόν, για πότε έμεινε έγκυος η πρωταγωνίστρια, για πότε λύθηκε η παρεξήγηση των πρωταγωνιστών χαμπάρι δεν πήρα!