Λάθη. Τύψεις. Ενοχές. Συγχώρεση. Κάνεις λάθη, πληγώνεις ανθρώπους που σε αγαπάνε, τους προδίδεις, διαλύεις τη ζωή τους. Μετά νιώθεις τύψεις και ενοχές, επειδή μετάνιωσες για όσα έκανες. Αλλά ο χρόνος δεν μπορεί να γυρίσει πίσω! Μπορείς να ζητήσεις συγχώρεση και αν σε αγαπάνε πραγματικά να το κάνουν. Τότε σου δίνουν μια δεύτερη ευκαιρία να επανορθώσεις, να δόσεις όσα δεν έδωσες, να τους αγαπήσεις όσο δεν τους αγάπησες!! Και κάπως έτσι οι τύψεις φεύγουν, (ίσως) η ευτυχία έρχεται και τα παλιά λησμονιούνται!
Τι γίνεται όμως με ό,τι έκανες στον εαυτό σου?! Υπήρξαν στιγμές που τον πρόδωσες, τον ταπείνωσες, τον πόνεσες, τον ανάγκασες να φτάσει χαμηλά, τον χτύπησες και τον έκαψες! Τα σημάδια αυτά δε φεύγουν. Μια συγνώμη δεν φτάνει για να πάρεις μια δεύτερη ευκαιρία. Θα υπάρχουν πάντα οι στιγμές που έζησες με τον λάθος άνθρωπο και θα καταριέσαι τις επιλογές σου. Όχι γιατί πλήγωσες άλλους, αλλά γιατί καταδικάστηκες να τις θυμάσαι. Γιατί ήταν μοναδικές στιγμές που θα ήθελες να θυμάσαι με ευχάριστα συναισθήματα... και αυτές κατέληξαν σε εφιάλτη που δεν θες να θυμάσαι. Αυτό είναι χειρότερο, γιατί μπορεί να συγχωρέσεις τον χειρότερο εχθρό σου, αλλά ποτέ τον ίδιο σου τον εαυτό!
Κάθε φορά που σε βλέπω νιώθω τυχερή που με συγχώρεσες. Κάθε φορά που με κοιτάς στα μάτια νιώθω πόσο ανίδεη ήμουν. Κάθε φορά που με αγκαλιάζεις σκέφτομαι πόσο σκάρτα φέρθηκα στον ίδιο μου τον εαυτό, καταριέμαι τις επιλογές μου που δεν έζησα μαζί σου τις πιο όμορφες στιγμές μου! Που δεν άφησα ελεύθερο τον εαυτό μου να σε χαρώ όσο ήσουν εδώ. Δυό μέρες πιο νωρίς να ερχόσουν....
Αν πρέπει θα αλλάξω, εγώ!
Και μια ζωή όσα μπορώ θα συγχωρώ
Αφού ό,τι ζητώ είναι ακριβό για σένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου