Φίλοι...

...μεγάλη κουβέντα! Ο λαός λέει πως τους διαλέγουμε, δεν μας τυχαίνουν όπως οι συγγενείς. Συνεπώς, έχουμε προσωπική ευθύνη για αυτούς. Εγώ θα λεγα ότι οι φίλοι είναι λαχείο. Μπορεί να τύχεις τον πρώτο λαχνό, μπορεί και να μείνεις απένταρος. 

Οι πραγματικοί φίλοι κατ' αρχήν δεν είναι εγωιστές. Δεν τσιγκουνεύονται την αγάπη τους. Δεν κατακρίνουν τις πράξεις σου, ούτε θυμώνουν όταν δεν ακούς τις συμβουλές σου. Οι πραγματικοί φίλοι σε συμβουλεύουν όταν βλέπουν ότι πας να πέσεις στο γκρεμό και αν τελικά πέσεις σε βοηθάνε να σηκωθείς(και ας σου πουν "στα 'λεγα εγώ",το κάνουν για το καλό σου). Γελάνε με τα αστεία σου, γιατί όσο κρύα και αν είναι τα βρίσκουν εφυέστατα! Κάνουν τρέλες μαζί σου, γιατί είναι το ίδιο τρελοί με σένα. Σε ξέρουν και από την καλή... αλλά και από την ανάποδη! Γι' αυτό σ' αγαπάνε άλλωστε! Όση απόσταση και αν σας χωρίζει σε έχουν πάντα στην καρδιά τους και σε σκέφτονται. Ακόμα και αν οι δραστηριότητες της ζωής σας, σας απομακρίνουν νοιάζεστε ο ένας για τον άλλον.

Γενικά, είμαι πολύ δύσκολος, περίεργος και δύστροπος άνθρωπος! Οι πραγματικοί μου φίλοι είναι μετρημένοι. Κάθε μέρα ευχαριστώ το Θεό που τους έχω και αυτούς που αντέχουν τη γκρίνια μου! Δεν τους αλλάζω για τίποτα άλλο!!