O Πολ ήταν αυτός που μου είπε κάποτε πως η ελπίδα, η οποία ψιθύρισε μέσα από το κουτί της Πανδώρας μόνο αφού όλες οι άλλες συμφορές και λύπες είχαν εξαπολυθεί στον κόσμο είναι το βέλτιστο και έσχατο αγαθό. Χωρίς αυτήν υπάρχει μόνο ο χρόνος. Και ο χρόνος μας σπρώχνει σαν φυγόκεντρη δύναμη, μας ωθεί προς τα έξω και μακριά, ώσπου να μας ξεβράσει στη λήθη {...}. Είναι ένας νόμος της δυναμικής, μια φυσική πραγματικότητα {...}.
Όπως τα πάντα στο σύμπαν, από τη γέννησή μας προοριζόμαστε να απομακρυνθύμε. Ο χρόνος είναι απλώς το μέτρο της απομάκρυνσης. Αν είμαστε σωματίδια στη θάλασσα του απείρου, εκτοξευμένα από ένα αρχικό όλον, τότε υπάρχει ένα μέτρο στη μαναξιά μας: είναι ανάλογη με την ηλικία μας.
Όπως τα πάντα στο σύμπαν, από τη γέννησή μας προοριζόμαστε να απομακρυνθύμε. Ο χρόνος είναι απλώς το μέτρο της απομάκρυνσης. Αν είμαστε σωματίδια στη θάλασσα του απείρου, εκτοξευμένα από ένα αρχικό όλον, τότε υπάρχει ένα μέτρο στη μαναξιά μας: είναι ανάλογη με την ηλικία μας.
Ο κανόνας των τεσσάρων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου