Χρόνος νεκρός...

Δύο διαφορετικά πρόσωπα σε έναν άνθρωπο. Το καλό και το κακό. Το πρώτο να μου λείπει τόσο πολύ και το άλλο να το απεχθάνομαι. Και όσο με απωθεί τόσο να με τραβάει... Και αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι ότι κάπως έτσι είναι ο έρωτας.

Λείπει η ζωή, αν δεν είσαι εδώ
Χάνεσαι κ εσύ και το μυαλό
Φτάνω ως τα άκρα, φτάνω ως το τέρμα
Βλέπω το βυθό για ουρανό
Θέλεις να ξεφύγεις
Θέλεις πια να φύγεις
Όμως δε μου λες ότι τέλειωσε εδώ

Και εγώ σ'ένα ψέμα καταστρέφω ό,τι ζω...

Κόβω τη νύχτα στα δύο για να σε βρω
Σπάω τα ρολόγια μη δείχνουν χρόνο νεκρό
Όπου κι αν είσαι θα έρθεις, δε θα χαθείς
Λείπεις κ εγώ έχω τάσεις καταστροφής

Λείπεις μα μπορείς, να'σαι πάντα εδώ
Δρόμος που δεν έχει γυρισμό
Ζω στο παρελθόν σου, στο λαβύρινθο σου
Πρέπει μια έξοδο να βρω