Όταν από μια δύσκολη φάση της ζωής σου λείπουν πρόσωπα που θα ήθελες κοντά σου, τότε μαθαίνεις να μην πιστέυεις σε λόγια και υποσχέσεις. Οι περισσότεροι σε αγαπάνε όσο έχουν όφελος, όσο υπάρχει κρεβάτι ή όσο τους κάνεις τα χατίρια.
Αυτοί που πραγματικά αξίζουν θα φανούν στα δύσκολα, που θα είναι εκεί να σε στηρίξουν... και στα εύκολα, γιατί θα χαρούν μαζί σου. Σε αγαπάνε με όσα λάθη και αν κάνεις και σε βοηθάνε να ξεμπλέξεις από αυτά. Και για ό,τι κάνουν δεν ζητάνε ποτέ ανταλλάγματα, ούτε στο χτυπάνε αργότερα (του τύπου "και εγώ που έκανα τόσα για σένα, ενώ εσύ τίποτα")
Χαίρομαι που αυτή την δύσκολη βδομάδα που έρχεται θα είναι δίπλα μου οι γονείς μου, η αδερφή μου, φίλοι μου και το αγόρι μου. Άτομα που μπορώ και αξίζει να εμπιστευτώ.
Χαίρομαι που παλιότερα στήριξα άτομα που όταν τους είχα ανάγκη μου γύρισαν την πλάτη. Το γεγονός αυτό με έκανε πιο επιλεκτική. Χαίρομαι που αυτή τη στιγμή δεν είναι κοντά μου, δεν θέλω να τους έχω υποχρέωση μετά.
"What is a friend? A single soul in two bodies."
- Aristotle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου