...ένα από τα πιο περίεργα πράγματα. Άλλες φορές κάτι μας απασχολεί και δεν μπορούμε να κοιμηθούμε. Άλλες φορές είναι το καταφύγιο για να ξεχάσουμε όσα μας προβληματίζουν, ελπίζοντας σε κάποιο απατηλό όνειρο ή ότι όλα θα έχουν αλλάξει όταν ανοίξουμε τα μάτια. Ο κάθε άνθρωπος τον αντιμετωπίζει διαφορετικά. Το θέμα είναι να αντιμετωπίσουμε τη ζωή μας και να μην κρυβόμαστε πίσω του!!
Όνειρα γλυκά,
με την Emilie Autumn...αφήστε την να σας ταξιδέψει αυτό το βράδυ στα πιο κρυφά σας όνειρα!
4 o'Clock
Never let me sleep
I close my eyes and pray
For the garish light of day
Like a frightened child I run
From the sleep that never comes
4 o'Clock
4 o'Clock
Out of bed I creep
To climb this tower of shame
But the hour's still the same
Only madness knows my name
At 4 o'Clock
Why can we never go back to bed?
Whose is the voice ringing in my head?
Where is the sense in these desperate dreams?
Why should I wake when I'm half past dead?
Sure as the clock keeps its steady chime
Weak as I walk to its steady rhyme
Ticking away from the ones we love
So many girls, so little time
Why can we never go back to bed?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου