Α3 731

 Αυτό το καλοκαίρι στηρίχτηκε πάνω στα απρόοπτα. Οι διακοπές στη Θάσο είχαν πολλά απρόοπτα... η υγεία μου είχε πολλά απρόοπτα... η επιστροφή από το Σκουροχώρι είχε απρόοπτα! Και εκεί που όλα ήταν προγραμματισμένα να γυρίσουμε οδικώς με το αμάξι, δεν χωρούσαμε στο αμάξι. Και εκεί που θα γυρίζαμε με το ΚΤΕΛ (10 ώρες ταξίδι), γυρίσαμε αεροπορικώς με την αδερφή μου και τη φίλη της τη Μάλαμα (να 'ναι καλά το κορίτσι που πέταξε την ιδέα!). Έτσι, στις αρχές των διακοπών μου βρέθηκα με ένα αεροπορικό εισιτήριο της Aegean στην τσάντα. Και όσο τα κορίτσια απολάμβαναν την έναρξη των διακοπών μας, εγώ δεν έβλεπα την ώρα να έρθει η στιγμή της επιβίβασης!

Η αλήθεια είναι ότι η δεύτερη πτήση με αεροπλάνο δεν έμοιαζε σε τίποτα με την πρώτη. Ούτε τον Πύργο Ελέγχου άκουγα στα αυτιά μου, ούτε είχα τη θέα που είχα τότε. Είχα μπει σε ένα αεροπλάνο της γραμής, με συνεπιβάτες και αεροσυνοδούς!
Μπορεί βέβαια το αεροδρόμιο Καλαμάτας να είναι μια απογοήτευση, δεν ισχύει το ίδιο και για την πτήση! Η καθυστέρηση της απογείωσης καθόλου δε με χάλασε, ούτε και τα κενά αέρως (και ας πάγωνε το αίμα μου κάθε φορά που κουνούσε!!). Όσο για το τραγούδι Άννα που έπαιζε σε κάποιο τοπικό ραδιόφωνο στο δρόμο για την Καλαμάτα, σημασία δεν του έδωσα! Το μόνο που με χάλασε ήταν η διάρκεια! 50λεπτά δε μου έφτασαν....ΗΘΕΛΑ ΚΙ ΑΛΛΟ!!!!!!!!!!!
Το ότι όλη την ώρα χάζευα τις αεροσυνοδούς, θεωρώ περιττό να το αναφέρω. Κάποιες από αυτές έδειχναν να βαριούνται τη ζωή τους εκεί μέσα, αλλά σε ποιό επάγγελμα δε συμβαίνει αυτό?? Επίσης, δε θέλω σχόλια για το ότι κράτησα εκτός από το εισιτήριό μου και τις χαρτοπετσέτες που μας έδωσαν και τη συσκευασία από τα κουλουράκια. Ήθελα να κρατήσω και την καραμελίτσα, αλλά δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό να την ανοίξω!! 
Δεν ήθελα ποτέ περισσότερο από τώρα να βάλω αυτή τη στολή και να βρεθώ εκεί πάνω.....