Πίσω από τον πάγκο...

Όσες φορές στη ζωή μου έχω πάει λαϊκή ήμουν στη θέση του αγοραστή. Σήμερα οι ρόλοι άλλαξαν και μπήκα πίσω από τον πάγκο... στο ρόλο του πωλητή! 

Ποιός θα μου το 'λεγε ότι μια μέρα θα πουλούσα μήλα, ακτινίδια, κολοκυθάκια και μελιτζάνες!! Έκατσα μισή ώρα στον πρώτο πάγκο και μισή στον δεύτερο. Σε αυτή τη μια συνολικά ώρα, λοιπόν, άρχισαν να μ' αρέσουν τα ακτινίδια και έμαθα τις τιμές στα οπωροκηπευτικά (στον πρώτο πάγκο δεν ασχολήθηκα πολύ με την πώληση, αλλά με την δοκιμή των προϊόντων).
Κατέληξα στο ότι οι γυναίκες κάνουν τα περισσότερα "παζάρια" στην τιμή, ενώ οι άντρες είναι πιο συγκεκριμένοι του τύπου "θέλω για τόσα ευρώ ή τόσα κιλά". Επίσης, είναι ένα επάγγελμα που για να έχεις κέρδος πρέπει να έχεις  λέγειν! Αν δεν μπορείς να πείσεις την θείτσα ότι το δικό σου εμπόρευμα είναι το καλύτερο, το 'χεις χάσει το παιχνίδι! Ακόμα, χρειάζεται άπειρη υπομονή με την κάθε γιαγιά που θα 'ρθει και θα σου πει ό,τι της κατέβει στο κεφάλι! Τέλος, με φόρτωσαν από μια σακούλα με ακτινίδια ο ένας και μια σακούλα με μανιτάρια ο άλλος και τους άφησα στην ησυχία τους!

Το κακό με το να δουλεύεις στη λαϊκή είναι ότι έχεις πολύ πρωινό ξύπνημα και είσαι εκτεθειμένος στις καιρικές συνθήκες!! Τελικά το προτιμώ που θα γίνω αεροσυνοδός!!!