Επιλογές...

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν ότι θα μπορούσαν όλα να είναι διαφορετικά! Αν εκείνο το σαββατοκύριακο είχε πάει Χαλκιδική τίποτα δεν θα είχε συμβεί. Στη ζωή της δεν θα είχαν γίνει τόσες αλλαγές, ούτε πράγματα που την φοβίζουν! Αχχ... Γιατί δεν πήγε??

Ήταν η πρώτη φορά που την είχαν πιάσει αμφιβολίες και ένιωσε να προδίδει τις τελικές της επιλογές. Η ερώτηση "θα ήμουν όμως ευτυχισμένη?" έκανε τις αμφιβολίες και τις ανασφάλιες να σβήσουν! Αν ήταν ευτυχισμένη με την τότε κατάσταση, θα είχε πάει Χαλκιδική. Έψαχνε την ευτυχία, άρα δεν την είχε γνωρίσει ακόμα. 
Το λέει και η λέξη: πρώην! Κάποιος λόγος υπάρχει για να λέγεται έτσι και να μείνει στο παρελθόν. Κάτι δεν κόλλησε... κάτι δεν ταίριαξε... Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό! Κακό θα ήταν να συνέχιζε μια πλάνη.
Τελικά, αποφάνθηκε ότι τον νοιάζεται και της αρέσει η παρέα μαζί του, αλλά δεν τον ερωτεύτηκε έτσι ώστε να τον δει ερωτικά. Η σύντομη σχέση μαζί του της άφησε καλές στιγμές... ήσυχες! Το πιο πιθανό, βέβαια, αυτή η ηρεμία να ήταν η αιτία που δεν κράτησε η σχέση και δεν εξελίχθηκε. Σίγουρα δεν ταίριαζε με την ιδιοσυγκρασία της. Ωστόσο ήταν το πιο εντάξει παιδί που μπήκε στη ζωή της. Και μπορεί να μην τα βρήκαν ερωτικά, και να μην μπορούν να γίνουν δυο καλοί φίλοι, αλλά το μόνο πράγμα που περνάει από το μυαλό της είναι: "Μακάρι οι πρώην όλου του κόσμου- άντρες και γυναίκες- να ήταν σαν αυτόν!". 
Και κάπου εδώ ταιριάζει γάντι το τραγούδι των stavento ft. Professional Sinnerz:

Ότι μ' άφησε πίσω δε θα διεκδικήσω

Εδώ είναι η θέση μου και δω θα μ' αφήσω

Ότι άφησα πίσω δε θα διεκδικήσω

Εκεί είναι η θέση του και εκεί θα τ' αφήσω

Ότι μ' άφησε πίσω, πίσω θα το αφήσω

Μια φορά θα μεθύσω κι ύστερα θα το σβήσω

Ότι άφησα πίσω δε θα διεκδικήσω

Τι κι αν πήρε κομμάτι μου το 'χα μάγκα περίσσιο