Back to her...

Στο τέλος της μέρας αυτό που σε πληγώνει δεν είναι το πού γυρίζει. Σε πληγώνει το ότι δεν νοιάζεται. Δεν σκέφτεται το πόσες φορές σε σκοτώνει. Ούτε πόσα πράγματα δεν θα έπρεπε να σου πει. Και το κάνει ξανά και ξανά και ξανά.... 

Γιατί θεωρεί πως οι γυναίκες είναι ιδιοκτησία των αντρών και οφείλουν να υπακούν... οφείλουν να παρακαλούν... οφείλουν να περιμένουν... οφείλουν να συγχωρούν απιστίες.

Και ενώ είναι ωραίο να ζεις το παραμύθι σου, πρέπει να τον ευγνωμωνείς που δεν σε ταϊζει με παραμύθια.

Έχει τον τρόπο.....

Το τελευταίο post πριν από τις διακοπές είναι αφιερωμένο σε όσους έχουν τον τρόπο να μας τρελαίνουν. Είναι οι άνθρωποι που μας τη δίνουν τόσο πολύ στα νεύρα, αλλά ταυτόχρονα μας ελκύουν τόσο πολύ!! Κοντά τους μπορούμε να ζήσουμε τα πιο έντονα πάθη, χωρίς να υπάρχει αύριο! Ούτε το αύριο που ισούται με το μέλλον της σχέσης, ούτε το αύριο του τι είναι ηθικό και σωστό. Μην αγνοείτε τη σπίθα.... είναι ωραίο όταν γίνεται φωτιά και τα καίει όλα στο πέρασμά της!!!

Dark paradise

Εκείνη τη μέρα το ένστικτό μου λειτούργησε! Σχεδόν με τρόμαξε! Ποιός δεν θα τρόμαζε αν ήθελε να συναντήσει κάποιον πολύ και τον συναντούσε στο πιο απίθανο μέρος?! Και το ένστικτό μου πάντα δούλευε. Ακόμα και εκείνη την τελευταία φορά.......

Κι μετά από έξι χρόνια δεν έμειναν μόνο οι σκιές και η σκέψη ότι πάντα θα με προστατεύει. Υπάρχει πάντα κάτι δικό του που πάντα θα λατρεύω και θα με κάνει να τον νιώθω κοντά.