Στα όρια....

Απλά άκου.........

Κούμπωσέ με τώρα
Θα καλέσω ένα ταξί
Κάποιος κάνει πάντα την αρχή
Κάτσε μια στιγμή
Δως μου ένα φιλί
Κάτι να 'χω για τη διαδρομή

Πώς ήρθαν όλα αλλιώς.......

Καλό είναι να αποφεύγουμε πράγματα που ξέρουμε ότι θα μας πληγώσουν. Γιατί είναι πολύ ωραίο να λέμε πως όλα γίνονται αρκεί να θες, αλλά ΟΧΙ!!! Υπάρχουν επιθυμίες που δεν μπορούν να εκπληρωθούν. Και τα υποκατάστατα μόνο πόνο μπορούν να φέρουν. Δεν μπορούμε να αναβιώσουμε καταστάσεις.

Πώς να μην λιώσεις...

Όταν η καθημερινότητα τρέχει και προβλήματα εμφανίζονται συνεχώς υπάρχει πάντα ένας κόσμος στον οποίο μπορούμε να καταφύγουμε και να μας δώσει δύναμη! Αυτός δεν είναι άλλος από τον κόσμο των παιδιών! Η αγάπη τους είναι τόσο αθώα και ικανή να σε καλύψει και να κάνει όλα τα προβλήματα να εξαφανιστούν!! Να χάνεσαι μαζί τους ανέμελα και αυτά να σε φροντίζουν μην τους πάθεις κακό. Θέλουν μόνο να τα αγαπάς το ίδιο και να μην τα απογοητεύσεις ποτέ!!!

Γιατί πως να μη λιώσεις όταν

Εκεί στο Νότο...

Αθήνα... η πόλη που έχει μαζέψει τη μισή Ελλάδα. Για πρώτη φορά ένιωσα ότι τελικά η Θεσσαλονίκη ίσως και να είναι άλλη μια επαρχιακή πόλη. Όσο και αν με διαβεβαίωνουν ότι είναι μεγάλη πόλη, εγώ θα τη θεωρώ χωριό. Γιατί όσο μπορώ να κατέβω στο κέντρο με τα πόδια, όσο δεν εμποδίζει σε μεγάλο βαθμό τα σχέδιά μου η απεργία στις συγκοινωνίες, όσο το μετρό (που δεν έχει ακόμα γίνει) δεν λύσει κανένα τεράστιο κυκλοφορικό πρόβλημα ούτε θα εκμηδενίσει τεράστιες αποστάσεις, όσο το αμάξι δεν μου ειναι τόσο αναγκαίο για να κυκλοφορήσω, όσο το ταξί δεν θα μου πάρει πάνω από 5ευρώ για να με γυρίσει σπίτι, όσο δεν υπάρχει περίπτωση να βγω και να μην πετύχω τουλάχιστον έναν γνωστό.... η Θεσσαλονίκη για μένα θα είναι χωριό. 

Όσο για τον κόσμο....