Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Όνειρο ήτανε...

Είναι οι στιγμές που το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια γίνονται ψέμα.
Η ευκαιρία που δεν ήρθε. Η ελπίδα που πέθανε. Τα φαντάσματα παίρνουν σάρκα και οστά. Όλες οι ευχές πραγματοποιούνται. Ο χρόνος γυρίζει πίσω... πέντε χρόνια πριν.
Το χειρότερο είναι όταν ξημερώνει. Όταν το φως της μέρας σβήνει το όνειρο. Όταν ότι ζωντανεύει το βράδυ, πεθαίνει ξανά...

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
Και τ όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις
Ανοίγω τα μάτια μου και αμέσως πεθαίνεις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου