Όλα...

Πότε μια σχέση είναι πραγματικά ολοκληρωμένη? Όταν περνάς χρόνο με τον άλλον έρχεστε πιο κοντά... αποκτάς κοινές εμπειρίες μαζί του... δένεσαι. Μαζί στα καλά, μαζί και στα άσχημα. Σε βλέπει σε διάφορες φάσεις της καθημερινότητάς σου. Εκτιμάς κάποιον περισσότερο όταν δείχνει ενδιαφέρον για σένα. Όταν σε παίρνει να σου πει καλημέρα ή όταν σε βάζει κάτω από την ομπρέλα του για να προστατευτείς από τη βροχή. Όταν μπαίνει μπροστά για να σε προστατεύσει από όποιον τολμήσει να σε πληγώσει. Και θες να του το ανταποδώσεις, από
ευγνωμοσύνη.
Πολύ όμορφα όλα αυτά, αλλά εξακολουθεί να μην είναι ο άνθρωπός σου. Κάτι λείπει. Σε αγαπα, τον αγαπάς αλλά ακόμα είστε δύο ξεχωριστές μονάδες.
Ολοκληρωτικά δικός σου γίνεται κάποιος όταν του ανοίγεις την ψυχή σου. Όταν τολμάς να μοιραστείς πράγματα που φοβάσαι να πεις και στον ίδιο σου τον εαυτό. Ξεγυμνώνεις το εγώ σου και παραδίνεσαι. Τότε του χεις δώσει ένα κομμάτι του εαυτού σου. Έχετε γίνει ένα!
Να κλαίς στην αγκαλιά του και να μην ξέρεις ποιός είναι ο λόγος. Και αυτός να κάθεται εκεί... να σε αφίνει να ξεσπάσεις στην ζεστασιά της αγκαλιάς του... να σκουπίζει τα δάκρυά σου. Δεν αντέχει να σε βλέπει έτσι. Να ξέρει την απάντηση και να μην σε εγκαταλείπει... να θέλει να μείνει εκεί να το ξεπεράσετε μαζί.
Εδώ νομίζω ταιριάζει ένα τραγούδι που είχα ακούσει κάποτε. Τότε δεν είχα καταλάβει την σημασία του.

Όσα κομμάτια κι αν μπορέσεις να ενώσεις
Δεν θα σου φτάσουν μια ζωή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα... φίλα με τώρα