Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Μy first fly.....





Ο περισσότερος κόσμος όταν λέει πάμε μια βόλτα μέχρι τη Χαλκιδική εννοεί να πάρει το αμαξάκι του, το  μηχανάκι του, το ΚΤΕΛ (οποιοδήποτε μεταφορικό μέσω ξηράς δηλαδή) και να πάει...
Όταν εκείνο το απόγευμα ο Ρόβιν μου είπε να πάμε αυτή τη βόλτα σίγουρα δν περίμενα να πάμε με αεροπλάνο!!
Μπορεί να θέλω να γίνω αεροσυνοδός, αλλά σίγουρα η αίσθηση του να είσαι στον αέρα δεν είναι ένας από τους λόγους αυτής μου της επιλογής μιας και δεν είχα ανέβει ξανά. Γι αυτό και είχα μια αμφιβολία μέσα μου για το πόσο θα άντεχα το ύψος. Βέβαια έπαιρνα θάρρος από την ταινία Θέα από ψηλά στην οποία η Qwyneth Paltrow ανέβηκε πρώτη φορά όταν πέρασε με επιτυχία της εξετάσεις της ως αεροσυνοδός!
Μόλις περάσαμε τον απαραίτητο έλεγχο και δηλώσαμε την πτήση κατευθυνθήκαμε προς την πίστα... Φυσικά δεν πετάξαμε μόνοι μας. Μαζί μας ήταν και ο συνκυβερνήτης του Ρόβιν και μια συνεπιβάτης(για να μη νιώθω μοναξιά...χιχι). Μόλις επιβιβαστήκαμε στο μονοκινητήριο Cessna 172, τα παιδιά με καλωδίωσαν με τα ακουστηκά και το μικρόφωνο και μου φόρεσαν τη ζώνη...Η απογείωση άρχισε...Παίρναμε ύψος και το αεροδόμιο χανόταν από κάτω μας!
Η αλήθεια είναι ότι δεν φοβήθηκα στιγμή. Είχα τυφλή εμπιστοσύνη στον Ρόβιν και ξέρω ότι δεν θα μου έλεγε να κάνω κάτι επικύνδινο!(Ακόμα και αν μετά από καιρό μου είπε ότι τελικά ίσως να μην ήταν και τόσο ασφαλής η πτηση μας...χαχα)
Όπως ήταν φυσικό μαγεύτηκα από την θέαση της Χαλκιδικής από ψηλά! Ίσως βέβαια με είχαν επιρεάσει όσα είχα ακούσει από τον Ρόβιν και τους φίλους του τόσο καιρό. Αναμφίβολα τα αεροπλάνα ήταν ένα αντικείμενο που είχα αγαπήσει πριν γνωρίσω από προσωπική εμπειρία! 
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν και μια συνηθισμένη πτήση της γραμμής...Σε αυτήν έζησα και την επικοινωνία με τον Πύργο Ελέγχου και η ίδια πιο πολύ Λούνα Παρκ θύμιζε με τις στροφες που έπαιρναν....Δεν τρόμαξα όμως!Και ούτε που κατάλαβα για πότε πέρασαν 2ώρες στον αέρα!! Ήταν σαν ένα λεπτό!
Το καλύτερο κομμάτι της πτήσης,βέβαια, ήταν η δύση του ηλίου....Και ναι ήταν και το πιο ρομαντικό... ;)
Το αεροπλάνο είναι ένα παρεξηγημένο μέσω!Είναι αυτό με τα λιγότερα δυστυχήματα και όμως εξακολουθεί να φοβίζει τον κόσμο που αναζητά την σιγουριά του εδάφους.
Όταν κατέβηκα από το Cessna 172, είχα έναν λόγο παραπάνω να γίνω αεροσυνοδός!!! Αυτός ο κόσμος είναι πολύ διαφορετικός!!!!

2 σχόλια:

  1. 2 ΩΡΕΣ?Ήσουν 2 ώρες εκεί πάνω?
    Και γω θα 'θελα να δω το ηλιοβασίλεμα από ψηλά.Τυχερή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μην στεναχωριέσαι Λώρα παιδί μου....Όταν γίνω αεροσυνοδός θα σε παίρνω μαζί μου κ θα δεις πολλα ηλιοβασιλεματα.... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή