Ρίχνοντας μια ματιά στο blog της Λώρας έπεσα πάνω στο ακόλουθο post: Irrelevant entry.Εκτός του ότι άρχισα να γελάω μόνη μου θυμήθηκα ότι γίναμε ρεζίλι στην παρουσίαση με τη Λώρα να γελάει όλη την ώρα επειδή αποκάλεσα τον πρώην καθηγητή μας Νίτζα!!Λες και της το 'λεγα πρώτη φορά.
Σε όλα τα σχολικά μας χρόνια έχω να θυμηθώ πολλά τέτοια περιστατικά! Από το δημοτικό ακόμα, που γράφαμε χαρτάκια(ναι τα έχουμε όλα κρατημένα!!), μόλις της έλεγα κάτι που της φαινόταν αστείο και άρχιζε να γελάει δεν σταματούσε με τίποτα!! Όχι τίποτα άλλο, παρέσερνε και εμένα που έκανα αυτοσχέδιες ασκήσεις αυτοσυγκέντρωσης για να κρατηθώ. Πόσες φορές και αν δεν μας είχαν κάνει παρατήση οι καθηγητές! Ή για να το θέσω καλύτερα: Πόσες φορές και αν δεν είχαν κάνει στη Λώρα παρατήρηση οι καθηγητές. Γιατί για κάποιον ανεξήγητο λόγο (πράγμα που παρατήρησα και 6 χρόνια που καθόμουν με τον Μητσάρα) ποτέ δεν έκαναν σε μένα παρατήρηση, που ήμουν ο δράστης, αλλά στους διπλανούς μου, που ήταν τα θύματα. Φαίνεται λειτουργούσαν οι ασκήσεις αυτοσυγκέντρωσης και καρφωνόμουν λιγότερο!! (xaxaxa)
Πάντως....δεν βρίσκεις εύκολα καθηγητή για να κάνεις βίντεο κλήση την ώρα του μαθήματος!!!Αχχ...πόσο μου λειψε η γλυκιά μου φώκια!!
Αν με πιάσει το νευρικό μου γέλιο δε μπορώ να το σταματήσω και το ξες!Εσύ φταις που μου είπες για τον Νίντζα λίγο πριν αρχίσει η παρουσίαση!Εγώ πάλι θυμάμαι ότι σε σένα κάνανε παρατηρήσεις.Αλλά τι λέω?Εγώ ακόμη θα γελούσα τότε οπότε δε θα άκουγα ό,τι και να μου λεγαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩωω ναι!!!!Δεν άκουγες ό,τι και να σου έλεγαν... :P
ΑπάντησηΔιαγραφή