Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

.............

Υπάρχουν κάποια άτομα που σημαδεύουν τη ζωή σου. Τα αγαπάς με όλο σου το είναι. Νοιάζεσαι για αυτά. Σου έχουν προσφέρει μοναδικές στιγμές. Είναι όλος σου ο κόσμος. Δεν αντέχεις μακριά τους. Αν κάνεις λάθος και τα πληγώσεις εσύ πονάς πιο πολύ και πιο πριν. Πληγώνεις τον εαυτό σου κάθε φορά που τα προδίδεις. 
Όταν ξαφνικά μια μέρα φύγουν από τη ζωή σου είναι γιατί εσύ τα έδιωξες. Ορκίζεσαι ότι δεν θα συγχωρέσεις ποτέ τον εαυτό σου γι αυτό που έκανες! Αδειάζει η ζωή σου. Νομίζεις ότι δεν έχεις λόγο ύπαρξης. Σου λείπουν κάθε μέρα και πιο πολύ. Περνάς μέρες κλαίγοντας και κατηγορώντας τον εαυτό σου που έχασες ότι πολυτιμότερο είχες! Νοσταλγώντας στιγμές που σου λείπουν μέρα με τη μέρα και πιο πολύ... πιο πολυ.....πιο πολύ....
Κάπου εκεί αρχίζει η αντεκδίκηση από την άλλη μεριά. Εκδίκηση για όσο πόνο προκάλεσες. Εκδίκηση που τους πλήγωσες. Η εκδίκηση αυτή δεν είναι εκούσια. Ίσως όμως και να είναι. Όπως και να χει τότε πονάς πιο πολύ από πριν. Γιατί εσύ το προκάλεσες!!!!! Και η αγάπη σε κάνει να ξεχνάς κάθε εγωισμό. Συνεχίζεις να αγαπάς...συνεχίζεις να δέχεσαι τα χτυπήματα...συνεχίζεις να δέχεσαι τα λάθη της άλλης πλευράς που τώρα μπορεί να είναι και χειρότερα από τα δικά σου. Δεν έχεις τίποτα να περιμένεις, για τίποτα να ελπίζεις. Μένεις στο σκοτάδι, ζώντας σκόρπιες στιγμές με το άτομο που λάτρεψες..Και ας ξέρεις ότι μετά θα σε εγκαταλείψει πάλι χωρίς δεύτερη σκέψη.
Και όταν μια μέρα συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις αντοχές, απλά προσπερνάς! Κρατάς όλες τις καλές στιγμές σαν θησαυρό και συνεχίζεις τη ζωή σου. Τότε έρχεται ξανά η ελπίδα, η χαρά και η αισιοδοξία! Το κλειδί βέβαια είναι να μην μετανιώνεις για τίποτα. Ούτε για όσα λάθη έκανες, ούτε για όσα λάθη δέχτηκες! Ούτε για όση αγάπη έδωσες! Ούτε για όσες φορές πίστεψες σε κούφια λόγια και υποσχέσεις!
Το παρελθόν επέλεξε να σε εγκαταλείψει....Καιρό μετά όμως έρχεται πάλι και επιθυμεί να σου προσφέρει άλλη μια σκόρπια στιγμή. Και τότε είναι που αναρωτιέσαι αν αξίζει,όχι να τη ζήσεις, αλλά και να ασχοληθείς με το ενδεχόμενο του ερχομού της...αναρωτιέσαι αν το αξίζεις...Τα συναισθήματα έχουν παγώσει...
Όχι δεν το αξίζεις!! Ούτε να ασχοληθείς...ούτε να θυμώσεις...ούτε να γυρέψεις εκδίκηση!!
Το παρελθόν μένει στο παρελθόν και η ζωή συνεχίζεται...Τότε τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους και έρχεται η ηρεμία...........

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου