Ευχές...

Είπες:"Θα πάγω σ'άλλη γη, θα πάγω σ'άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλύτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή.
Κ'ειν'η καρδιά μου-σα νεκρός-θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μείνει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα".

Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις, δε θαβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ'ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού-μη ελπίζεις-
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη τη μικρή, σ'όλην την γη την χάλασες

                                                        Κ. Καβάφης

Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων εκπληρώθηκε η επιθυμία μου να μπω στο Αριστοτέλειο, κυρίως στη Φιλοσοφική. Ναι, αλλά αυτή την επιθυμία την είχα μέχρι τον Ιούλιο. Μέχρι να αποφασίσω ότι θέλω να περάσω Κομοτηνή. Μέχρι να θελήσω να αλλάξω σχεδόν τα πάντα στη ζωή μου. Κάπου εκεί ήταν που με έπιασε μια κρίση και δεν με χωρούσε ο τόπος. Η πόλη μου για την ακρίβεια.
Ήθελα να είμαι οπουδήποτε εκτός από τη Θεσσαλονίκη... εκτός από τη Φιλοσοφική. Μακριά από όλα όσα ήθελα να αλλάξω. Τότε ένιωσα αυτό που λένε να πάρω ένα μεταφορικό μέσο και να πάω κάπου, να φύγω μακριά (δηλαδή κάπου συγκεκριμένα ήθελα να πάω τότε, αλλά δεν το κάνω ζήτημα). 

Έτσι, από ένα τυχαίο γεγονός (τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα) ήρθε η πρόταση να πάω σε μια πόλη της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (...). Βασικά, δεν θυμάμαι αν ήταν πρόταση ή αυτοπροσκαλέστηκα, αλλά δεν έχει σημασία. Και για την ακρίβεια δεν πήγα καν σε πόλη, αλλά σε ένα χωριό. Σε εκείνες τις τρεις βδομάδες προετοιμασίας άλλαξε όλη μου η ζωή. Ή καλύτερα είδα τη ζωή μου με άλλο μάτι... πιο αισιόδοξο! Μετά από δύο χρόνια και κάτι μήνες άρχισα να πιστεύω στην αισιοδοξία, καθώς και στη δύναμη της σκέψης. 

Όσες φορές πίεσα τον εαυτό μου να προχωρήσει σε αλλαγές είχα τα αντίθετα αποτελέσματα. Κάποιες φορές, μάλιστα, κατέληξα να κάνω πράξεις από αντίδραση. Αυτή τη φορά, όμως, η αλλαγή ήρθε από μόνη της, σιγά σιγά και είχε αποτελέσματα που δεν περίμενα ποτέ. Στην αρχή με τρόμαξε, γιατί έγιναν όλα τόσο γρήγορα και χωρίς να έχω λόγο, αλλά τελικά είδα ότι ήταν για καλό. 

Και τελικά κατάλαβα, ότι για να αλλάξει η ζωή σου δεν έχει σημασία το που είσαι... αλλά με ποιόν... Και αν κάτι πάει στραβά δεν χρειάζεται να ξενυτευτείς για να το διορθώσεις, γιατί το κουβαλάς μέσα σου.

ΣΗΜ.: Πήραμε Argood-akiiiiii....!!!!!!